Kuralsız Uçuş....

Kuş olsam,
Uçsam…
Kanatlarımı her çırptığımda
Biraz daha yukarı…
Biraz daha yukarı…..

Rüzgârın soğukluğu,
Yüzüme öyle bir çarpsa ki…
Aniden uyansam…

Güneşin, rüzgârın değmediği
Tek bir zerrem kalmadan….

Rüzgâr tüylerimin arasında dolaşsa…
Hafifletse…
Öfkemi, çaresizliklerimi…
Bıraksam rüzgâra…
Uçup gitse hepsi…
Güneş, tüylerimi parlatıp, ısıtınca…
Kendim olduğumu,
Yaşadığımı…
Yeniden hissetsem…

Yukarı çıktıkça daha hızlı…
Daha hızlı…

En tepede…
Gözlerimi açıp….
Daha önce göremediklerimi…
Yukarıdan,
En dıştan…
İçinde ben olmadan…
Görebilsem….

Kendimi boşluğa öylece bırakıp..
Süzülsem, upuzun…
Kocaman kanatlarımı açıp…
Kahkahalar atarak,
Dağların, ovaların, nehirlerin üzerinden….
Güneş ve rüzgârla dans ederek…
Neşeyle…
Umursuzca….
Sadece ben…
Uçabilsem….

Bu uçuş tamamen kuralsız olmalı….